Wat een tempo maakt de GGZ. Vorige week kreeg ik de diagnose van Loes te horen, en ik was voorbereid op een lange wachttijd van ongeveer vier maanden. Het nieuws was nog vers en ik probeerde het een plek te geven. De diagnose bracht veel nieuwe vragen en emoties met zich mee, en ik was bezorgd over hoe lang het zou duren voordat ik met de volgende stappen kon beginnen.

Tot mijn grote verrassing kreeg ik na slechts twee weken al te horen dat ik terecht kon bij Roos voor de start van de psycho-educatie. Dit was veel sneller dan ik had verwacht en bracht een mix van opluchting en nervositeit met zich mee. Het vooruitzicht om eerder dan gepland te beginnen met het leerproces en ondersteuning te krijgen, voelde als een kans om sneller grip te krijgen op mijn situatie.

Ik vind het wederom spannend. De snelheid waarmee alles nu lijkt te gaan, geeft me nauwelijks de tijd om volledig te verwerken wat er allemaal gebeurt. Tegelijkertijd voelt het als een welkome stroomversnelling die me dichter bij de antwoorden en hulp brengt die ik nodig heb. Het idee om aan de slag te gaan met psycho-educatie en meer te leren over mijn diagnose en hoe ik hiermee om kan gaan, is zowel opwindend als intimiderend.

Maar ik heb ook een gevoel van 'kom maar op'. Ondanks de spanning en de vele vragen die nog in mijn hoofd rondspoken, ben ik klaar om deze uitdaging aan te gaan. Ik wil begrijpen wat autisme voor mij betekent en hoe ik mijn leven kan inrichten op een manier die beter past bij wie ik ben. Het gevoel van voortgang en actie geeft me hoop en motiveert me om alles te geven tijdens de sessies met Roos.

De komende dagen tot de eerste sessie zullen gevuld zijn met verwachtingen en voorbereidingen. Ik weet dat er veel te leren valt en dat dit proces tijd zal kosten, maar ik ben vastbesloten om deze kans met beide handen aan te grijpen. Het feit dat de GGZ zo snel heeft gehandeld, geeft me vertrouwen in hun ondersteuning en begeleiding.

Komende dinsdag om 15.00 uur begin ik aan dit nieuwe hoofdstuk in mijn leven. Het is een kans om mezelf beter te leren kennen en te leren omgaan met de uitdagingen die autisme met zich meebrengt. Met een mix van spanning en vastberadenheid ga ik deze nieuwe fase tegemoet, klaar om te leren, te groeien en mezelf te accepteren zoals ik ben.