Vandaag was een emotionele dag, een dag die ik lang heb gevreesd maar ergens ook op heb gehoopt. Om 15:00 uur had ik een afspraak bij de GGZ in Utrecht om de uitslag van het onderzoek te vernemen. De uren voorafgaand aan de afspraak waren gevuld met spanning en onzekerheid, terwijl ik probeerde me voor te bereiden op wat komen ging.

Ik ging er open in, bereid om alles te horen wat ze te zeggen hadden. Toen het gesprek begon, voelde ik een mix van nervositeit en nieuwsgierigheid. Al snel bleek dat ik voldeed aan alle punten binnen de verschillende domeinen van autisme. De bevestiging van de diagnose kwam binnen als een schok, iets waar ik deels voor gevreesd had. Het was alsof een sluier werd weggetrokken en de realiteit ineens helder werd.

Ergens komt het nieuws binnen als een schok, maar er gaat ook een wereld voor mij open. Veel aspecten van mijn leven, dingen die ik altijd moeilijk heb gevonden of niet goed kon plaatsen, begonnen nu op hun plek te vallen. Gedragingen en gevoelens die ik nooit helemaal begreep, kregen ineens een naam en een verklaring. Het gaf me een gevoel van opluchting en begrip, maar het bracht ook nieuwe vragen en uitdagingen met zich mee.

Tevens zijn er een hoop dingen te verklaren. Mijn moeite met sociale interacties, mijn behoefte aan routine en structuur, en mijn intense interesses zijn allemaal kenmerken die nu een duidelijker kader hebben. Het begrijpen van deze aspecten van mezelf helpt me om milder en geduldiger naar mezelf te kijken. Het biedt ook mogelijkheden om gerichte ondersteuning en strategieën te vinden die mijn leven kunnen verbeteren.

Na het gesprek verliet ik het GGZ-kantoor met gemengde gevoelens. De diagnose voelde aan als het begin van een nieuwe reis. Ik realiseerde me dat er nog veel te leren en te ontdekken valt over autisme en hoe het mijn leven beïnvloedt. Maar met deze kennis voel ik me beter uitgerust om mijn toekomst tegemoet te treden.

Terugkijkend op de dag, besef ik dat deze diagnose me een nieuw perspectief heeft gegeven. Het is het startpunt van een pad naar meer zelfbegrip en acceptatie. Hoewel er nog veel werk aan de winkel is, voelt het alsof er een deur is geopend naar een beter begrip van mezelf en hoe ik in de wereld sta. Met deze nieuwe inzichten ben ik vastbesloten om de uitdagingen die voor me liggen aan te gaan en te werken aan een meer vervullend en gebalanceerd leven.